Θέλουμε τελικά στο ελληνικό ελαιόλαδο να αναγράφεται η χώρα προέλευσής του; προϊόντα που αφορούν ένα… δέντρο. Το ελαιόλαδο και η επιτραπέζια ελιά. Για το ελαιόλαδο το θέμα είναι πολύ σοβαρό, γιατί η Ελλάδα δεν ψήφισε την τροπολογία του Καν 1019/2002 που αφορά την αναγραφή στην ετικέτα της χώρας προέλευσης. Η καθαρά πολιτική απόφαση που εδόθη στην ελληνική αντιπροσωπεία ήταν να ΜΗΝ ψηφιστεί η τροπολογία του άρθρου 4 του Καν.1019/2002, εγείρει ερωτηματικά. Το ιστορικό της υπόθεσης έχει ως εξής: Στην πρώτη ψηφοφορία η Ελλάδα ψήφισε «ΝΑΙ» στη δεύτερη «ΟΧΙ». Η πρώτη ψηφοφορία έγινε για να πάει η τροπολογία στην ειδική επιτροπή του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου για να συμφωνήσουν εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση κινείται στο πλαίσιο των αρχών του ΠΟΕ και στην προκειμένη περίπτωση ήταν να αναγράφεται η «καταγωγή» του ελαιολάδου. Εδόθη λοιπόν το πράσινο φως από τον ΠΟΕ πριν από τα Χριστούγεννα. Η δεύτερη ψηφοφορία που έγινε πριν από περίπου 15 ημέρες, ήταν για να επικυρωθεί η τροπολογία δηλαδή να ψηφιστεί οριστικά. Βέβαια υπήρχαν θέματα που διαφωνούσε η Ελλάδα αλλά θα ήταν δυνατόν να αναγραφεί σε ποια σημεία υπήρχε διαφωνία. Όμως η πολιτική απόφαση ήταν ψηφίστε «ΟΧΙ». Όσο για την επιτραπέζια ελιά: Κατ’ αρχήν δεν υπάρχει Κανονισμός για την επιτραπέζια ελιά. Η όλη διακίνηση και παραγωγή μέχρι σήμερα βασίζεται σε Προεδρικό Διάταγμα του 1979. Εννοείται ότι έχουν αλλάξει οι συνθήκες της αγοράς και τα προϊόντα που μπορούν να «παραχθούν» από την ελιά. Υπάρχει ένα σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που αρχίζει να κάνει τις «βόλτες» του στους ενδιαφερόμενους φορείς για παρατηρήσεις. Κι εδώ μπαίνει ο Τελωνειακός Κώδικας (ισχύει τώρα) όπου στο άρθρο 25 έχει μπει αυτούσιο στο υπό «κατασκευή» νέο Προεδρικό Διάταγμα και αναφέρει ότι: «Μεταποίηση, επεξεργασία για την οποία υπάρχουν αποδείξεις γεγονότων που κατάγεται από τη χώρα που πραγματοποιήθηκε η τελευταία μεταποίηση. Η επεξεργασία οικονομικά δικαιολογημένη… .. η οποία κατέληξε στην κατασκευή ενός νέου προϊόντος ή ενός προϊόντος που αντιπροσωπεύει σημαντικό στάδιο παραγωγής». Δηλαδή εάν κάποιος φέρει για παράδειγμα ελιές από την Αίγυπτο και τις μετατρέψει σε πάστα ελιάς όπου μέσα θα έχει πχ τομάτα, σκόρδο κλπ είναι ένα άλλο προϊόν. Είναι «ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ» και όχι «ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ» ελιάς. Βέβαια θα μπορούσε να αναγραφεί η έννοια της καταγωγής αλλά αν η τομάτα είναι από την Τουρκία, το σκόρδο από το Βέλγιο, το πιπέρι από την Ισπανία και ότι άλλον περιέχει η πάστα ελιάς. Η δυσκολία είναι αντικειμενική να υπάρχει ο κατάλογος αυτός στη συσκευασία. Πάντως έχει ανοίξει η συζήτηση για το πώς θα είναι διατυπωμένα τα άρθρα που θα αφορούν την επιτραπέζια ελιά και την… καταγωγή της. Μαίρη Λυμπεροπούλου e-mail: ml@agrotypos.gr

ΠΕΝΤΕ ΑΞΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ

υποστηρικτηκα μετρα οικονομικου χαρακτηρα 1.καταργηση ολων των παρακρατησεων επι της επιδοτησης του ελαιολαδου 2.αυξηση του επιστρεφομενου φπα και της επιστροφης του φορου για το πετραιλεο 3.συνεχηση της ενισχυσης και μετα το 2013 μετρα μειωσης του κοστους παραγωγης 1.υιοθετηση της πρακτικης απο καθε παραγωγο των αναλυσεων εδαφους και φυλλοδιαγνωστικης ωστε η λιπανση των καλιεργηων να ειναι τεκμηριωμενη,αποτελεσματικηκαι κυριως οικονομικη 2.πρωοθηση των συστηματων καλιεργηας ολοκληρωμενης διαχειρησης μεσω των οποιων ελενχεται το κοστος εισροων. δρασεις διασφαλισεις ποιοτητας 1.ενημερωση των παραγωγων ,των ελαιοτριβεων και των τυποποιητων για της προυποθεσεις ενταξης στο συστημα ελενχου ποπ,με την επεκταση του ποπ καλαματα σε ολο τον νομο και σε καθε περιπτωση,την τηρηση προτυπων ορθης καλιεργητικης και υγειηνης πρακτικης 2.αξιοποιηση των ιδιετερων οργανοληπτικων χαρακτηριστηκων του μεσσηνιακου ελαιολαδου και διασφαλιση τους μεσω της συστασης πιστοποιημενης ομαδας γευσιγνωσιας(panel test) 3.αυξημενοι ελενχοι για την τηρηση της εθνικης και κοινοτικης νομοθεσιας με στοχοτη διακινηση και την ιχνηλασιμοτητα του προιοντος.να καταγραφεται και να ελενχεται απολυτα η διακινηση του ελαιολαδου. 4.αμεση λειτουργεια του γραφειου ελαιολαδου και στις δυο διευθυνσεις αγροτικης αναπτυξης και στελεχωση και λειτουργια του εργαστηριου πιστοποιησης της ποιοτητας ελαιολαδου στην καλαματα. οργανωτικα μετρα σε επιπεδο νομου για την προοπτικη του προιοντος 1.αναγκη συστασης ενδονομαρχιακου φορεα,μη κερδοσκοπικου χαρακτηρα,με μελη οσους φορεις ιδιωτικου και δημοσιου τομεα σχετιζονται με την ελαιοκομια καιτα παραγομενα προιοντα απο αυτην,ο οποιος θα δραστηριοποιηται τοσο στον τομεα παραγωγης οσο και στον τομεα διαθεσης και πρωοθησης του προιοντος. δρασεις προβολης και προωθησης 1.διοργανωση μεγαλης εκδηλωσης(προτεινεται η περιοδος των χριστουγενων) με διεθνη διασταση και προσεγγιση,πολιτιστικη,εμπορικη,τουριστικη,ωστε να συνδεθει η μεσσηνια σε ετησια βαση με το ελαιολαδο και την ελαιοκαλιεργεια. 2.οργανωμενη προσπαθεια ενημερωσης και γνωριμιας με το ποιοτικο μεσσηνιακο ελαιολαδο πρωστιτως της εΕπειδη βλεπω πολες αγροτικες κινητοποιησεισ τελευταια με το στυλ αγροτικου συνδικαλισμου και επειδη πολες προτασεις κυκλοφορουν στα τραπεζια ας ριξουμε και μεις μια επειγουσα και συγκεκριμενη. να ξεκινησουμε απο μια απλη καταγραφη ποση ειναι η συνολικη παραγωγη(πραγματικη ενοω)γιατι μην μας πει η πιστευει κανενας οτι φετος παραγαμε 370.000 τοννους ποια ειναι τα χαρακτηριστικα της ελαιοκαλλιεργειας(διαρθοσεις,κοστος,κτλ) ποσα και ποια ελαιοτριβεια παραγουν ποσο λαδι και τη το κανουν ποιο ειναι η εμποροι στο χυμα και πως το διακηνουν ποιο ειναι οι τυποποιητες απο που,πως,αγοραζουν,ποσο και σε ποιους πωλουν τα τελευτεα πεντε χρονια εχουν δοθει απο τα προγραμματα των οργανωσεων ελαιουργικων φορεων(παρακρατημα 2% της ενιαιας ενυσχυσης) αρκετα εκατομυρια ευρο για μελετες(με η χωρις εισαγωγικα). ρικης ελληνικης αγορας. 3.ενισχυση της εξωστρεφειας του μεσσηνιακου ελαιολαδου με την βοηθεια του υπουργειου εξωτερικων.

ΠΑΜΜΕΣΣΗΝΙΑΚΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ

«Αποφασίσαμε να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας» 

Στην ίδρυση και λειτουργία ενός Παμμεσσηνιακού Αγροτικού Συνδικαλιστικού Φορέα αποφάσισαν να προχωρήσουν άμεσα οι αγρότες της Δυτικής Μεσσηνίας. Στόχος του συγκεκριμένου Φορέα θα είναι ο συντονισμός και η οργάνωση, αλλά και η συσπείρωση των Μεσσήνιων αγροτών, ώστε να επιτευχθεί οργανωμένα η δυναμική διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων τους.

Για τον λόγο αυτόν, λοιπόν, η συντονιστική επιτροπή των αγροτών Δυτικής Μεσσηνίας συνεδρίασε στη Χώρα την Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009 και ομόφωνα διατύπωσε την αποφασιστικότητά της να συνεχίσει τον αγώνα, ο οποίος όχι μόνο δεν εξαντλήθηκε στις τελευταίες κινητοποιήσεις, αλλά συνεχίζεται με μεγαλύτερη δυναμική και με στόχο μια αποτελεσματική και διεκδικητική οργάνωση βάσης.
Οι αγρότες μετά τις τελευταίες κινητοποιήσεις τους και .........

τον αποκλεισμό καίριων οδικών κόμβων εντός και εκτός Νομού, επανέρχονται πλέον πιο οργανωμένα και πιο σθεναρά, συνεχίζοντας τον αγώνα τους για την ικανοποίηση των εύλογων αιτημάτων τους.

Απευθύνουν κάλεσμα σε κάθε Μεσσήνιο αγρότη συμμετοχής και συστράτευσης στον αγώνα τους πέρα από κομματικές παρατάξεις, μικροπολιτικά συμφέροντα και σκοπιμότητες, επιδιώκοντας συσπείρωση σε έναν ενιαίο πυρήνα, με βάση την ευημερία της Μεσσηνιακής υπαίθρου, την ενίσχυση του αγροτικού εισοδήματος, την οικονομική ενδυνάμωση και αξιοπρεπή διαβίωσή τους, την κρατική ανταπόδοση του μόχθου και της σκληρής εργασίας τους.
Ευρισκόμενοι σε δυσχερή οικονομική κατάσταση από τη συρρίκνωση του εισοδήματός τους, από το άνοιγμα της ψαλίδας παραγωγού - καταναλωτή και την υποτίμηση της αξίας των προϊόντων τους, βιώνουν μια ζοφερή πραγματικότητα, ανησυχώντας για το μέλλον τους.

Στο κάλεσμά τους προτείνουν τη σύσταση σε κάθε δήμο της Μεσσηνίας Αγροτικών Συλλόγων, αναφέρουν τα εξής:

«Συνάδελφοι αγρότες, αποφασίσαμε να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας και διατρανώσαμε τη θέλησή μας να μείνουμε μακριά από κάθε λογής σκοπιμότητες. Αποκλειστικός μας στόχος είναι η ευημερία η δική μας και της Μεσσηνιακής υπαίθρου. Πιθανόν να μας χωρίζουν πολλά, αυτό που μας ενώνει όμως είναι οι κοινές δυσκολίες, οι οποίες απειλούν την ίδια την ύπαρξή μας και το μέλλον μας.
Γι' αυτό και καλούμε όλους τους Μεσσήνιους αγρότες να συστρατευτούν μαζί μας δημιουργώντας αγροτικούς συλλόγους σε κάθε δήμο στον κοινό αγώνα για ένα καλύτερο αύριο».

Φαίνεται πως, οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού για ενίσχυση των αγροτών με πακέτο 500 εκατ. ευρώ, δεν ικανοποίησαν απολύτως τους αγρότες που δεν εφησυχάζουν, αλλά φαίνονται επιφυλακτικοί ως προς την υλοποίηση των πρωθυπουργικών δεσμεύσεων.
Είναι προφανής η ανησυχία και ο προβληματισμός των αγροτών μας, αφού πρόκειται για ζητήματα ζωτικής σημασίας για τους ίδιους και κατ' επέκταση της αγροτικής οικονομίας της Μεσσηνίας και της χώρας γενικότερα. 

τηλέφωνα επικοινωνίας
2761034385 
6932466555
2763031023
Αναρτήθηκε από Filiatra News

ΟΙ ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ

«Όποιος θέλει ας προτείνει μια ιδέα, ας την πει σε όλους εμάς τους άλλους….. Ο διάλογος βοηθάει στη σύνθεση», λέει στον Αγροτύπο ο Πρόεδρος του ΔΣ ΟΠ Νηλέας, Γιώργος Κόκκινος, εκφράζοντας τις απόψεις και τις θέσεις του με αφορμή τις δυναμικές αγροτικές κινητοποιήσεις και τα δίκαια αιτήματα των αγροτών.
«Τα μπλόκα σωπάσαν και οι δρόμοι αδειάσαν όμως ο ίδιος παγωμένος βοριάς συνεχίζει να σαρώνει την έρημη γη»….θα μπορούσε να λέει ο ποιητής ύστερα από τη «μεγαλειώδη» τελευταία αγροτική κινητοποίηση. Μια κινητοποίηση και μια αντιπαράθεση με το κράτος, που εξελίχτηκε στους βρεγμένους και παγωμένους δρόμους των εθνικών οδών, με στόχο από την πλευρά των εξεγερμένων μια σειρά από αιτήματα – πολύ σοβαρά σε πολλές περιπτώσεις – που κατάντησαν σε ένα ευτελές παζάρι για τη μεγαλύτερη απολαβή ανά στρέμμα και ανά καλλιέργεια. Έτσι το παζάρι απ’ ότι τελικά φαίνεται εξελίχτηκε σε δυο επίπεδα, αυτό που μάθαμε από τις τηλεοράσεις για το πόσα ευρώ θα πάρει η κάθε καλλιέργεια και αυτό που δε θα μάθουμε ποτέ, το παρασκήνιο δηλαδή που αφορούσε άλλα πράγματα άσχετα με τα στρέμματα και τους αγρότες αλλά σχετικά με ευσεβείς πόθους επίδοξων αγροτοπατέρων. Το μεγάλο παζάρι, οι παράπλευρες απώλειες και το μεγάλο θύμα Έτσι λοιπόν όλο αυτό το διάστημα οι παροικούντες την Ελλάδα έζησαν ο καθένας το δικό του δράμα, κάποιοι αγωνιούσαν για την επιβίωσή τους νομίζοντας ότι αυτή θα έρθει μέσα από τα μπλόκα με την πίεση που θα ασκούσαν στο κράτος. Κάποιοι άλλοι δεν πήγαν εκεί που ήθελαν, είτε οι ίδιοι ή τα εμπορεύματά τους, με αποτέλεσμα να ζημιωθούν και να μας καταριούνται. Και κάποιοι τρίτοι παρακολουθούσαν την εξέλιξη του θεάτρου του παραλόγου με ανάμικτα συναισθήματα. Δικαιώθηκε λοιπόν ο αγώνας; θα έχει συνέχεια; υπάρχει μέλλον για τους αγρότες; Σε σχέση με τα παραπάνω ερωτήματα ο καθένας μπορεί να κάνει τις εκτιμήσεις του, επειδή όμως η επιβίωση της ελληνικής γεωργίας δεν είναι μια απλή υπόθεση εργασίας αλλά ζήτημα επιβίωσης της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας, μένει να κάνουμε μια ανασκόπηση του ζητήματος που επικεντρώνεται στη φράση αγροτικές κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις σήμερα. Ο μεγαλύτερος ξεπεσμός για όλους είναι ότι η επιβίωση της ελληνικής γεωργίας έτσι όπως αρχικά τέθηκε από τους εξεγερμένους, έγινε αντικείμενο παζαριού από την πλευρά του κράτους που θυμίζει ελληνικές ταινίες που ο πλούσιος πεθερός πληρώνει τον επίδοξο προικοθήρα αγαπητικό της κόρης με την πρόταση «πόσα θες για να φύγεις;». Και ο «επίδοξος» γνωρίζοντας εξαρχής το παιχνίδι, γίνεται σαφής, «βάλε κάτι παραπάνω και την έκανα». Τώρα για το ποιο είναι το μεγάλο θύμα αυτής της ιστορίας η απάντηση απλή και αυτονόητη, ο αγρότης που φεύγοντας από τα μπλόκα προσπαθεί να καταλάβει τι του αναλογεί από τα λάφυρα. Εμείς οι ελαιοκαλλιεργητές λοιπόν φύγαμε με μισό τσουβάλι λίπασμα και μάλιστα από τα ΄΄φτηνά΄΄ για κάθε στρέμμα που καλλιεργούμε, οι υπόλοιποι αγρότες σε όλη την Ελλάδα που επέμεναν περισσότερο στα μπλόκα είναι ικανοποιημένοι άραγε; Και η απορία όλων εύλογη, μετά από τόση αγανάκτηση και τόσον αγώνα τι άλλο να κάνουμε πλέον; Πως μπορούμε να επιβιώσουμε χωρίς επιδοτήσεις και χωρίς τη στήριξη από το κράτος στις δύσκολες εποχές που διανύουμε με τα αμείλικτα καρτέλ; Μήπως τελικά η απόδοση της ευθύνης για το χάλι μας μόνο στα καρτέλ είναι η εύκολη λύση; Καρτέλ άλλωστε πάντα υπήρχαν ακόμα και όταν απολαμβάναμε καλύτερες τιμές για τα προϊόντα μας. Δεν πρέπει όμως να έχουμε παράπονο όλοι αναγνώρισαν, ακόμα και το επίσημο κράτος, ότι έχουν δίκιο οι «αγρότες μας». Ποιο είναι το δίκιο μας λοιπόν, τι θα έπρεπε να πάρουμε και τι τελικά πήραμε; Πως καταντήσαμε ενώ όλοι έχουμε αντιληφθεί ότι η ελληνική γεωργία έχει πάρει το δρόμο που οδηγεί στο πουθενά, ότι είναι πλέον ο «μεγάλος ασθενής» ο οποίος χρειάζεται συστηματική και μακροχρόνια θεραπεία και όχι μαντζούνια, να διαπραγματευόμαστε στα μπλόκα για ελάχιστα ευρώ παραπάνω όπως συνηθίζουν οι διακονιάρηδες; Και του χρόνου, που τα πράγματα θα είναι ακόμα ποιο δύσκολα, πόσες μέρες θα χρειαστεί να κλείσουμε παραπάνω τους δρόμους για να πάρουμε κάποια παραπάνω ψίχουλα; Στο ίδιο έργο θεατές Με τους ίδιους πρωταγωνιστές και τους ίδιους κομπάρσους, και κυρίως το ίδιο κακό τέλος. Η αγανάκτηση για το ακυβέρνητο καράβι χωρίς προορισμό που λέγεται ελληνική γεωργία, κάθε δυο τρία χρόνια εκτονώνεται στα μπλόκα που στήνονται με τις ευλογίες όλων. Μήπως δεν πρόκειται για έργο αλλά για στημένο παιχνίδι με θύματα εμάς τους αγρότες; Μήπως η διαπίστωση ακόμα και από τα ποιο επίσημα χείλη ότι δεν έχουν άλλο τρόπο να βρούν το δίκιο τους οι αγρότες ΄΄μας΄΄ από το να κλείνουν τους δρόμους, είναι η μεγαλύτερη παγίδα που σκοπίμως στήνεται για να πειστούμε ότι ο μόνος τρόπος για να βρούμε το δίκιο μας είναι τα μπλόκα για μια εβδομάδα κάθε δυο-τρία χρόνια; Μήπως πέφτουμε συνέχεια στην ίδια στημένη παγίδα, μήπως χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο νομίζοντας ότι έτσι θα βρεθεί η λύση, μήπως βλέπουμε το τυρί και αγνοούμε τη φάκα; Τι κάνουμε τώρα λοιπόν; Τι άλλο να κάνουμε πως μπορούμε να διεκδικήσουμε τα δίκια μας άκουγες από παντού. Εύλογες οι απορίες και τα αδιέξοδα, όμως η ιστορία μας και ο σοφός λαός μας θα έλεγε ότι, Όποιος χάνεται ακολουθώντας λάθος δρόμο το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να γυρίσει πίσω από εκεί που ξεκίνησε και να βάλει σημάδια, για να μην ακολουθήσει πάλι το ίδιο αδιέξοδο μονοπάτι. Να ξεκινήσουμε από την αρχή λοιπόν!!! γιατί το μονοπάτι που ακολουθούμε είναι αδιέξοδο. Να ξεκινήσουμε από την αρχή για να δημιουργήσουμε ένα υγιή και ανεξάρτητο αγροτικό συνδικαλισμό με συμμετοχή δική μας από το καθημερινό μας μετερίζι, και όχι ως παραρτήματα των κομμάτων Να ξεκινήσουμε από την αρχή και να αναζητήσουμε νέες μορφές συνεργασίας, να δημιουργήσουμε έναν υγιή συνεργατισμό προσανατολισμένο στις απαιτήσεις της αγοράς, που να μπορεί να αξιοποιήσει τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα Να ξεκινήσουμε από την αρχή σε κάθε χωριό και από κάθε γνώμη για να αναπτύξουμε έναν πανελλήνιο διάλογο, για να δούμε και να συμφωνήσουμε πως πρέπει να είναι ο σύγχρονος αγρότης και ποιος είναι ο ρόλος του. Να ξεκινήσουμε από την αρχή για να πούμε στο κράτος τι πρέπει να κάνει, για να γίνει η γεωργία μας βιώσιμη και ότι δεν είμαστε διακονιάρηδες για να μας πετάει ψίχουλα. Να ξεκινήσουμε από την αρχή και να πούμε στα πολιτικά κόμματα ότι δεν θέλουμε την κηδεμονία τους, γιατί μόνο δεινά έχουν φέρει στον αγροτικό χώρο. Να ξεκινήσουμε από την αρχή και να πούμε στις ασώματες κεφαλές, σ’ αυτούς που αυτοπροσδιορίζονται ως εκπρόσωποί μας, ότι δεν τους αναγνωρίζουμε, ότι τους αγνοούμε καταγγέλλοντας αυτούς και τα παραμάγαζα που έχουν στήσει στην πλάτη μας. Να ξεκινήσουμε από την αρχή με συνεταιρισμούς που να οργανώνουμε εμείς οι ίδιοι την παραγωγή και την διάθεση των προϊόντων μας. Ο χειρότερος μεσάζοντας είναι η δική μας ανοργανωσιά. Να ξεκινήσουμε να ελέγχουμε (αφού το κράτος τα βρίσκει όλα τέλεια) το που πάνε τα χρήματα που δίνει η ΕΕ για να ανα-διοργανωθεί η γεωργία μας ώστε να μη δεινοπαθήσουμε με την κατάργηση των επιδοτήσεων το 2013, δηλαδή «αύριο»! Να ξεκινήσουμε από την αρχή γνωρίζοντας και πιστεύοντας βαθιά ότι μπορούμε και μόνοι μας, δε χρειαζόμαστε πατρόνους και δεν θέλουμε φιλικά χτυπήματα στην πλάτη ούτε να μας αποκαλούν περιπαικτικά ΄΄αγρότες τους΄΄. Ένα υπεύθυνο κράτος χρειαζόμαστε μόνο, τα άλλα μπορούν να γίνουν δική μας υπόθεση. Να ξεκινήσουμε από την αρχή για να βρούμε νέους σύγχρονους και αποτελεσματικούς τρόπους διεκδίκησης, αλλά και προώθησης των προϊόντων μας, οι πρακτικές της εποχής του Μαρίνου Αντύπα -άριστες κάποτε- σήμερα είναι οι πλέον αναποτελεσματικές στην παγκοσμιοποημένη αγορά και στην κοινωνία της πληροφορίας. Να ξεκινήσουμε από την αρχή και να μην ανεχόμαστε να μας παρασύρουν και να μας εμπαίζουν σε ανέξοδους αγώνες. Να επιδιώξουμε την πληροφόρηση, την κοινωνική συναίνεση και την κοινωνική αλληλεγγύη ως απαραίτητες προϋποθέσεις ευημερίας μιας κοινωνίας, της οποίας είμαστε οι ποιο σημαντικοί εταίροι, εφόσον φροντίζουμε για τη διατροφή της. Οι τρόποι διεκδίκησης που προκαλούν κοινωνικές συγκρούσεις μόνο κοινωνικά αδιέξοδα μπορούν να επιφέρουν, ας δείξουμε εμείς ότι το καταλάβαμε και το υιοθετήσαμε πρώτοι. Ίσως μάλιστα έτσι μπορέσουμε να μειώσουμε την απόσταση από τις τιμές παραγωγού και καταναλωτή προς όφελος όλων. Η κρίση που μας έχει χτυπήσει την πόρτα κανείς δεν ξέρει πόσο θα διαρκέσει και πόσο θα μας κοστίσει. Η μόνη άμυνα που μπορούμε να αναπτύξουμε είναι η ορθή διαχείρισή της και η εκμετάλλευση των ευκαιριών που θα παρουσιαστούν και κυρίως η κοινωνική αλληλεγγύη. Αυτό που πρέπει να επιδιώξουμε άμεσα -διότι πλέον τα περιθώρια στενεύουν ασφυκτικά-ως ένας ίσως από τους ποιο σημαντικούς κοινωνικούς εταίρους είναι να αρχίσουμε έναν γόνιμο διάλογο μεταξύ μας, αλλά και με την ίδια την κοινωνία. Ας ξεκινήσουμε με προτάσεις, μια και από διαπιστώσεις είμαστε φούλ. Όποιος θέλει ας προτείνει μια ιδέα, ας την πεί σε όλους εμάς τους άλλους, ας διαφωνήσουμε πολύ κάποτε και για τα δικά μας «θεσμικά» ζητήματα. Ο διάλογος βοηθάει στη σύνθεση. www.georgoi-χekiname-apo-tin-arxh.blogspot.com
Κόκκινος Γιώργος
Πρόεδρος ΔΣ
ΟΠ Νηλέας