24 Ιουνίου 2010

Η ΣΥΝΕΥΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΛΕΥΤΕΥΡΗ ΑΡΒΑΝΙΤΗ Γ.Γ.ΑΡΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Λευτέρης Αρβανίτης: Στόχος του Αρη είναι να παρεμβαίνει στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης και να οδηγεί τα παιδιά στον Αθλητισμό.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΦΙΛΙΑΤΡΑ NEWS.

Για το γυναικείο ποδόσφαιρο τους λόγους και τον τρόπο που λειτουργεί μια γυναικεία ακαδημία, που έκαναν τον Άρη να δημιουργήσει γυναικείο τμήμα ποδοσφαίρου μίλησε ο Γενικός Γραμματέας του Ερασιτέχνη Άρη κος Λευτέρης Αρβανίτης.

Ο κος Αρβανίτης βρέθηκε στα Φιλιατρά ακολουθώντας την αποστολή του Άρη λίγες ώρες πριν την έναρξη του Παμπελλοπονησιακού τουρνουά γυναικείου ποδοσφαίρου στα Φιλιατρά και δέχτηκε ευγενικά να μας μιλήσει για τον ερασιτέχνη Άρη και τις δραστηριότητες του αλλά και γιατί το γυναικείο ποδόσφαιρο έχει αναπτυχθεί τόσο στην βόρεια Ελλάδα.

Ας δούμε τι μας είπε ο κος Αρβανίτης για τον Άρη


Θα ήθελα να μου πείτε τι ήταν αυτό που σας έκανε να αποφασίσετε να δημιουργήσετε ένα γυναικείο τμήμα. Λαμβανομένου υπ όψιν ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα κατ’ εξοχήν ανδρικό άθλημα.

Γενικά εμείς σαν ερασιτέχνης, έχουμε σαν στόχο πρώτα απ όλα να παρεμβαίνουμε στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης με το να μαζεύουμε αγόρια και κορίτσια και να τα οδηγούμε προς τον Αθλητισμό.
Είναι ένας δρόμος τον οποίο θεωρούμε σωστό, πέρα από άλλες ασχολίες που ίσως αργότερα τους δημιουργούσαν προβλήματα.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό σκεφτήκαμε να κάνουμε και το γυναικείο ποδόσφαιρο. Διότι ναι μεν είναι κατ’ εξοχήν Ανδρικό άθλημα αλλά όπως βλέπουμε στην Ευρώπη ειδικά και οι γυναίκες ασχολούνται και τους αρέσει.
Εφόσον τους αρέσει, γιατί να μην αθληθούν κι όλας.

Θα μπουν μέσα στο γήπεδο, θα κοινωνικοποιηθούν μέσα σε ένα χώρο αθλητικό, και όχι μέσω του facebook ή του Twitter. Θεωρούμε δηλαδή ότι είναι μια καλή διέξοδος, για κοριτσάκια τα οποία είναι δυναμικά, και τους αρμόζει ένα δυναμικό άθλημα όπως είναι το ποδόσφαιρο που είναι κατ’ εξοχήν ανδρικό, αλλά ωστόσο αρέσει πολύ στις γυναίκες.

Παρατηρούμε στην Θεσσαλονίκη αλλά και γενικά στην Βόρεια Ελλάδα το γυναικείο ποδόσφαιρο να έχει αναπτυχθεί περισσότερο από ότι την υπόλοιπη. Εσείς που πιστεύετε ότι υπερτερείτε σε σχέση με την Στερεά Ελλάδα την Πελοπόννησο, Θεσσαλία, Κρήτη, κλπ και έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ το γυναικείο ποδόσφαιρο;

Πιστεύω ότι υπερτερούμε στο ότι ασχολούμαστε πάρα πολύ με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Γιατί το γυναικείο ποδόσφαιρο είναι ερασιτεχνικός αθλητισμός. Η ενασχόληση αυτή φέρνει κάποιο αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε στην ανάπτυξη του γυναικείου ποδοσφαίρου στην βόρεια Ελλάδα. Ασχολούμαστε περισσότερο και οι παράγοντες και οι γονείς αλλά και οι κοινωνίες είναι λίγο πιο κοντά ο ένας στον άλλον, έχουμε πολύ καλή σχέση μεταξύ μας, και έτσι αυτό οδηγεί στην ανάπτυξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού, που μέσα σε αυτόν τον ερασιτεχνικό αθλητισμό εντάσσεται και το γυναικείο ποδόσφαιρο που είναι κατ’ εξοχήν ερασιτεχνικό. Δεν είναι επαγγελματικό στην χώρα μας.

Πόσα χρόνια υπάρχει το γυναικείο τμήμα του Άρη;

Είναι η τρίτη χρονιά η περίοδος που διανύουμε 2010 – 2011, και η ακαδημία –η ομάδα που ήρθε να παίξει τώρα δηλαδή, είναι η δεύτερη χρονιά και είμαστε ακόμα στα σπάργανα. Είμαστε στην ανάπτυξη δηλαδή. Εμένα μου αρέσει πάρα πολύ αυτό, γιατί ασχολούμαι με τις ακαδημίες του Άρη έντεκα χρόνια, στο basket περισσότερο βέβαια, αλλά μου αρέσει πάρα πολύ και το ποδόσφαιρο.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από τον Άρη βγήκαν πολύ μεγάλοι παίκτες. Γκάλης Γιαννάκης, Παίκτες που δόξασαν την Ελλάδα κατακτώντας το Eurobasket 87. Από τον Άρη ξεκίνησαν.

Ο Άρης είναι ένα τεράστιο σωματείο, ένα πολύ κρίσιμο αθλητικό μέγεθος για την χώρα ολόκληρη, έχει προσφέρει πάρα πολλά στον Ελληνικό αθλητισμό, διατηρεί πάρα πολλά τμήματα, μπάσκετ, ποδόσφαιρο, βόλεϊ, χάντμπωλ, ανδρικά και γυναικεία, πόλο ανδρικά και γυναικεία, σε όλα τα επίπεδα. Από Ακαδημίες μέχρι τα τμήματα που αγωνίζονται στην Α1. Έχουμε 2.000 αθλητές που είναι στο κομμάτι του Άρη και μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου. Ο Άρης έχει προσφέρει πολλά. Δεν είναι μόνο ο Γκάλης, ο Γιαννάκης είναι και ποδοσφαιριστές και πάρα πολύς κόσμος.

Να διευκρινίσω ότι ανέφερα Γκάλη και Γιαννάκη γιατί μέσα από την ομάδα του Άρη βγήκαν αυτοί οι δυο μεγάλοι παίκτες οι οποίοι με την Εθνική ομάδα κατέκτησαν το Eurobasket το 1987.

Αυτό που λέτε έχετε απόλυτο δίκιο σε όλους μας εκείνη η ομάδα είχε βγει η ομάδα του 20ου αιώνα. Αλίμονο να μην τους θυμόμαστε ακόμα και εμείς που τους έχουμε ζήσει. Αυτό μεταλαμπαδεύουμε στα νέα παιδιά, το τι άνθρωποι ήταν αυτοί και τι πρόσφεραν στην χώρα και στο basket αλλά και τον αθλητισμό γενικότερα.

Oικονομικά τι κόστος μπορεί να έχει ένα τμήμα γυναικείου ποδοσφαίρου Κε Αρβανίτη; Και το ρωτάω σε εσάς καθώς έχετε την σχετική εμπειρία στο θέμα, γιατί την παρούσα συνέντευξη θα την διαβάσουν και άλλοι παράγοντες από άλλες ομάδες . Ποιο θα ήταν το κίνητρο που θα τους προτείνατε για να δημιουργήσουν μια γυναικεία ομάδα;

Κατ’ αρχήν να το χωρίσουμε σε δύο κομμάτια. Την ομάδα ποδοσφαίρου που αγωνίζεται στην Α΄ κατηγορία, και τις ακαδημίες. Είναι δυο διαφορετικά κόστη.
Η γυναικεία ομάδα για την οποία θα μιλήσω πρώτα έχει το κόστος που έχει μια κανονική ομάδα. Δηλαδή προπονητή, ρουχισμό, γήπεδα, ιατροφαρμακευτικά γιατρούς, αθλητικό υλικό, γυμναστές, όλα αυτά έχουν ένα "Χ" Κόστος.
Εάν η ομάδα αγωνίζεται την Α΄ Εθνική κατηγορία, όπως είναι ο Άρης ας πούμε, και ένα μικρό χαρτζιλίκι που δίνεται στις αθλήτριες περισσότερο σε μορφή οδοιπορικών. Το κόστος είναι περίπου στις 30.000 ευρώ τον χρόνο για την γυναικεία ομάδα.
Οι ακαδημίες είναι αυτοσυντηρούμενες. Δηλαδή εγγράφονται τα παιδιά στον σύλλογο, οι γονείς δίνουν μια συνδρομή για τα μικρά παιδάκια τα οποία αγωνίζονται, και αυτή η συνδρομή, αυτομάτως απορροφάται και πληρώνονται οι προπονητές, ο ρουχισμός των παιδιών και όλα αυτά.

Δεν το έχετε μετανιώσει που έχετε δημιουργήσει γυναικεία ομάδα.....

Όχι. Όχι δεν το έχουμε μετανιώσει. Εμείς θέλουμε σε όλα τα αθλήματα ο Άρης να είναι παντού. Θέλουμε σε όλα τα αθλήματα να έχουμε τμήματα. Να έρχεται κόσμος να φοράει την φανέλα του Άρη. Να μαθαίνει τι σημαίνει Άρης για την Θεσσαλονίκη και την Μακεδονία, να γνωρίζει την ιστορία του συλλόγου, και όλα αυτά να δημιουργούν μελλοντικούς φιλάθλους, που θα πάνε να καθίσουν στην κερκίδα και να υποστηρίζουν την ομάδα. Δεν το έχουμε μετανιώσει καθόλου. Χαιρόμαστε πάρα πολύ που έχουμε αυτό το τμήμα και ελπίζω να τα καταφέρουμε μέσα σε αυτήν την μεγάλη οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα, να το συντηρούμε σε μια αξιοπρεπή κατάσταση.

Σε αυτήν την δύσκολη οικονομική συγκυρία που βρίσκεται η Ελλάδα νομίζετε ότι θα ήταν εύκολο –από την οποιαδήποτε ομάδα- να κάνει ένα μικρό τμήμα γυναικείο; Μια ακαδημία…. Γιατί όλα ξεκινάνε από τις υποδομές. Την ακαδημία για να φτάσουμε στο γυναικεία μεγάλη ομάδα. Όπως γίνεται με ένα οικοδόμημα. Βάζεις τις βάσεις της οικοδομής για να πας παραπάνω και να χτίσεις το οικοδόμημα. Και στην προκειμένη περίπτωση την ομάδα.

Η σωστή διαδικασία είναι αυτή που είπατε. Να γίνουν οι ακαδημίες στις οποίες θα πατήσουν οι ομάδες για να κάνουν την μεγάλη ομάδα. Θα ξεκινήσουν από τις ακαδημίες, θα μεγαλώσουν θα γίνουν άντρες ή γυναίκες αντίστοιχα και θα πάνε να παίξουν στο ανδρικό ή το γυναικείο τμήμα του Άρη ή της οποιαδήποτε ομάδας.
Δεν είναι εύκολο γιατί υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη οικονομική κρίση. Είναι δύσκολο να δίνουν την συνδρομή τους σε ένα σύλλογο για να αθλείται το παιδί τους.
Ωστόσο αν υπάρχει διάθεση και μεράκι από παράγοντες –τους εφόρους δηλαδή των τμημάτων- αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί, θα πετύχει και θα φτιάξει μια καλή ομάδα και νομίζω ότι με τις συνδρομές των γονέων θα μπορέσει στην αρχή αν το συντηρήσει. Όσο βλέπουν οι γονείς ότι υπάρχει σωστή δουλειά, τα παιδιά τους χαίρονται κατ’ αρχήν, αθλούνται, γυμνάζονται, πλησιάζουν όλο και πιο κοντά και έτσι γίνεται μέσα σε ένα οικογενειακό κλίμα να φτιάξεις μια ακαδημία ποδοσφαίρου, μπάσκετ ή μια ακαδημία βόλεϊ ή ακόμα και μια ακαδημία κολύμβησης.
Έτσι και αναπτύσσεται, μεγαλώνουν τα παιδιά, πάνε σε εθνικέ κατηγορίες κλπ εκεί το πράγμα δυσκολεύει.

Όταν σας προτάθηκε αυτό το τουρνουά πως είδατε το ενδεχόμενο αυτό να ταξιδέψετε τόσα χιλιόμετρα να συναντήσετε τους παράγοντες της Εράνης και να γίνει το τουρνουά πραγματικότητα;

Χαρήκαμε πάρα πολύ με την ιδέα , θελήσαμε να έρθουμε για να γνωριστούμε να έρθει η ομάδα του Άρη να την δουν εδώ οι άνθρωποι να κάνουμε καινούριες γνωριμίες και γιατί όχι να προσκαλέσουμε κι εμείς τις ομάδες στην Θεσσαλονίκη να παίξουμε σε ένα δικό μας τουρνουά, και γιατί όχι να ξαναέρθουμε αν μας καλέσουν και πάλι. Αυτό είναι χαρά μας να ερχόμαστε σε επαφή με ανθρώπους που αγαπάνε τον Αθλητισμό, αγαπάνε αυτό που κάνουν και θέλουμε να έχουμε καλές σχέσεις, γιατί ο Αθλητισμός ενώνει πάνω απ όλα και αυτό ακριβώς γίνεται σε αυτό το τουρνουά. Θα έρθουμε, θα γνωριστούμε με ανθρώπους και να ενωθούμε όλοι μαζί μέσα απο αυτό το τουρνουά.

Προφανώς θα γνωρίζετε τον Νίκο τον Λυμπερόπουλο τον Νίκο Φρούσο και άλλους αθλητές που έχουν βγει από τα σπλάχνα της Εράνης και καταλαβαίνετε ότι σε αυτήν την ομάδα υπάρχουν καλές υποδομές

Το γνωρίζουμε όπως γνωρίζουμε και τον Σωτήρη Λυμπερόπουλο που έπαιζε στον Άρη και κατάγεται από εδώ, και ήταν και ένας λόγος που είμαστε ακόμα πιο χαρούμενοι για το ότι ήρθαμε εδώ να σας δούμε.
Ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά, το τουρνουά θα είναι επιτυχημένο και ότι και αν συμβεί θα λυθεί με καλή διάθεση και πιστεύω ότι θα περάσουν τα παιδιά καλά, και εμείς.

Θα αποκτήσουν και εμπειρία με αυτό το τουρνουά....

Καθετί που γίνεται για πρώτη φορά έχει κάποιες ατέλειες οι οποίες διορθώνονται την επόμενη φορά.

Άρης Γεννιέσαι ή γίνεσαι;;;

Άρης γεννιέσαι.

Γιατί Άρης δεν γίνεσαι;

Γιατί ο Άρης είναι μια ομάδα η οποία ιδρύθηκε την 25η Μαρτίου του 1914. Σημαδιακή ημερομηνία για τον Ελληνισμό.
Τότε η Θεσσαλονίκη ήταν πολυπολιτισμική, υπήρχε μόνο ο Ηρακλής ο οποίος ήταν οι αριστοκράτες της πόλης. Ο Άρης ένωσε όλη την κοινωνία και όλους εκείνους τους πολιτισμούς Αρμένιους, εβραίους.
Πρέπει να ανοίγεις την αγκαλιά σου για να βάλεις μέσα όλους αυτούς. Γι αυτό λέω ότι Άρης γεννιέσαι δεν γίνεσαι.

Τελειώνοντας την συνέντευξη με τον Κο Αρβανίτη ο κος Κίτσος μας είπε: Γράψε στο τέλος την φράση που αντιπροσωπεύει τον Άρη.

ΓΙΝΕ ΑΡΗΣ, ΝΑ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ !!!

Φιλιατρά News

H παρούσα συνέντευξη δημοσιεύθηκε και στην Μεσσηνιακή εφημερίδα "Θάρρος" της 24ης Ιουνίου σελίδα 29.